हल्ली लिखाण करण कमी झालय. रोज वाटत आज एक तरी पोस्ट लिहावी. असंख्य विचार एकाच वेळेला मनातून भरधाव वेगाने पुढे निघून जातात. विचारांवर विचार करायलाही वेळ मिळत नाही. दिवस संपतो आणि मी परत दुसर्या दिवशीच्या रूटीन कामांमध्ये व्यस्त होवून जातो.
खुप काही वाचायच आहे. खुप काही लिहायच आहे. पण..... हा पण काही माझा पिच्छा सोडत नाही आहे. सकाळी बस ने कामावर जात असताना नेहमीच हा विचार असतो की आजतरी ही दुनियादारी सोडून मी स्वतः साठी वेळ देवू शकेन का? अर्थात प्रश्न अनुत्तरितच राहतो.
स्वप्न पूर्ण होइल की नाही हा खुप पुढचा प्रश्न आहे. पण स्वप्नपूर्तीच्या मार्गावर अडचणी वर मात करत पुढे चालत राहण गरजेच आहे. कारण स्वप्नपूर्तीची मजा तेंव्हाच आहे जेंव्हा त्याला तुमच्या मेहनतीची साथ आहे.
मित्रांनो आयुष्य एकदाच भेटत. फुल ऑन जगा. स्वतःच स्वप्न पूर्ण करा.
चला, निरोप घेतो. परत भेटूच.
अभिजीत
खुप काही वाचायच आहे. खुप काही लिहायच आहे. पण..... हा पण काही माझा पिच्छा सोडत नाही आहे. सकाळी बस ने कामावर जात असताना नेहमीच हा विचार असतो की आजतरी ही दुनियादारी सोडून मी स्वतः साठी वेळ देवू शकेन का? अर्थात प्रश्न अनुत्तरितच राहतो.
स्वप्न पूर्ण होइल की नाही हा खुप पुढचा प्रश्न आहे. पण स्वप्नपूर्तीच्या मार्गावर अडचणी वर मात करत पुढे चालत राहण गरजेच आहे. कारण स्वप्नपूर्तीची मजा तेंव्हाच आहे जेंव्हा त्याला तुमच्या मेहनतीची साथ आहे.
मित्रांनो आयुष्य एकदाच भेटत. फुल ऑन जगा. स्वतःच स्वप्न पूर्ण करा.
चला, निरोप घेतो. परत भेटूच.
अभिजीत
